Μια ιστορία, μια παρατήρηση και το έναυσμα

Η ιστορία: Το 1969, η θεία μου από το Λος Άντζελες με έγραψε συνδρομητή στο διάσημο 15νθήμερο φωτοπεριοδικό LIFE Magazine (10 δραχμών/τεύχος, όταν η εφημερίδα κόστιζε 1,5 δραχμή). Στο πρώτο τεύχος που έλαβα (24 Νοε 1969 και στις 28 Νοε είχα γενέθλια) έπεσε το μάτι μου σε μια από τις πρώτες σελίδες του, στις οποίες δημοσιεύονταν επιλεγμένες «φωτογραφίες προς τον εκδότη». 

Η παρατήρηση: Στη σελίδα, υπήρχαν μια διαφήμιση της Nikon (αριστερά) και δυο φωτογραφίες συνοδευόμενες από το σκεπτικό τους. Η επάνω, ήταν τραβηγμένη με χρονοδιακόπτη και ενώ ήταν άστοχη η στιγμή, ο αναγνώστης–φωτογράφος την είχε στείλει (και επιλέχθηκε για δημοσίευση). Η κάτω ήταν τραβηγμένη με… δόλο (αστειεύομαι, αλλά σκεφτείτε το). Ήταν προσχεδιασμένο να τραβηχτεί με τον άντρα καθισμένο στο καλάθι του μπάσκετ, αλλά ο φωτογράφος δεν άντεξε στον πειρασμό και τον φωτογράφισε από κάτω προς τα πάνω, ενώ σκαρφάλωνε άκομψα (και επελέγη από τον εκδότη, επίσης).

Το έναυσμα: Δεν θέλει και ερώτημα. Έπρεπε να αγοράσω μια Nikon και να μην αρνούμαι τον αυθορμητισμό απέναντι στο στήσιμο για τη λήψη μιας φωτογραφίας. Έτσι, μετά την Kodak Instamatic που αγόρασα για αρχή, όταν αργότερα πήγα στο Λος Άντζελες, η θεία μου με βοήθησε οικονομικά για να αγοράσω τη Nikon EM (ημιαυτόματη με προτεραιότητα διαφράγματος).

Έτσι, έγινα φίλος της φωτογραφίας.